Η λέξη «ζάλη» περιγράφει κάτι που μπορεί να είναι διαφορετικό για τον καθένα. Συνήθως λέμε ζάλη το ελαφρύ κεφάλι ή την αίσθηση περιστροφής ή κίνησης. Οπότε αρχικά θα πρέπει να δούμε για ποια ζάλη μιλάμε. Η κατάσταση που δεν περιλαμβάνει υποκειμενικό αίσθημα κίνησης συνήθως δεν είναι ζάλη. Η τέλος πάντων συνήθως δεν είναι νευρολογικό πρόβλημα! Μπορεί η κούραση, η αφυδάτωση, η αναιμία, μία λοίμωξη και άλλες καταστάσεις να προκαλέσει ένα αίσθημα γενικευμένης αδυναμίας που ερμηνεύεται ως ζάλη.
Από την άλλη, το αίσθημα κίνησης του εαυτού μου ή του περιβάλλοντος μου που μπορεί να προκαλέσει και αστάθεια σίγουρα θα το πούμε ζάλη! Αυτό το σύμπτωμα μπορεί να εμφανίζεται σε επεισόδια δηλαδή να έρχεται και να φεύγει ή να έρθει και να μείνει για ώρες ή μέρες. Συνήθως (όχι πάντα) όταν εμφανίζεται σε επεισόδια μικρής διάρκειας δεν αφορά νευρολογικό πρόβλημα. Το ίδιο ισχύει όταν εμφανίζεται ή επιδεινώνεται με συγκεκριμένες κινήσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αιτία συνήθως βρίσκεται στο όργανο της ισορροπίας μας που βρίσκεται πιο μέσα από τα αυτιά μας και συχνά αναφερόμαστε σε αυτή ως ίλιγγος. Είναι στο αντικείμενο του Ωτορινολαρυγγολόγου λοιπόν να μας εξετάσει και να εντοπίσει το πρόβλημα.
Σε κάποιες περιπτώσεις όμως η συμπτωματολογία ή η εξέταση από το ΩΡΛ οδηγούν στην υποψία ότι μπορεί η αιτία να είναι νευρολογική. Τότε η κλινική εξέταση και πιθανότατα η απεικόνιση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος θα μας δώσουν την απάντηση.
Πρέπει λοιπόν σε κάθε περίπτωση ζάλης που επιμένει ή έχει χαρακτηριστικά μη τυπικά για ίλιγγο ή συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα (μουδιάσματα, αδυναμία κτλ) θα πρέπει να εξετάζεται από Νευρολόγο για τον αποκλεισμό παρουσίας βλάβης στο ΚΝΣ.